De tuin van soelaas is ontstaan vanuit een behoefte aan tere schoonheid, verbinding en troost.
Een initiatief van Vanessa Oostijen en Maartje van den Noort
Uit onze tuin is iets moois ontstaan dat we graag in leven houden. We staan open om te praten over samenwerkingen of bijeenkomsten die vanuit stilte, saamhorigheid of schoonheid zijn ontstaan. Aarzel niet om contact met ons op te nemen als u een idee met ons wil delen.
2025 / moed verzamelen
![]()
![]()
Lente: afgelopen voorjaar was de tuin van soelaas te gast bij Show Up.
Van onze wandkleden maakte Saskia de Valk (Vlinder&Vogel) een dromerige installatie die te bewonderen was door de bezoekers van deze tweejaarlijkse beurs
Lente: afgelopen voorjaar was de tuin van soelaas te gast bij Show Up.
Van onze wandkleden maakte Saskia de Valk (Vlinder&Vogel) een dromerige installatie die te bewonderen was door de bezoekers van deze tweejaarlijkse beurs
2024 / zaaien
Een samenwerking met ontwerper en onderzoeker Mariëlle Schuurman en Atelier Saskia de Valk
We gaven ons op voor The Linen Project van Crafts Council Nederland. Het idee was dat je zelf een vierkante meter vlas zou zaaien, waarna je het na de bloei van de plant, het oogsten, roten, repelen zwingelen, hekelen, spinnen en al die andere ambachtelijke processen je eigen linnen lapje zou kunnen weven, ter grootte van een servet. Dat we nu zelf linnen zouden gaan verbouwen, bracht meteen zoveel goeie zin en inspiratie, en toen moest het vlas nog groeien. Op zoek naar een plek om te zaaien haakte Marielle Schuurman aan. Op een waaierige dag in april zaaiden we drie kleine akkertjes naast elkaar.
En in dezelfde beweging met de vlaszaadjes kwamen onze ideeën op. Ze groeiden uit tot een geheel eigen plek in ons hart, en die plek werd een tuin. Een tuin die stukje bij beetje ontstond en die met ons meegroeide, een proces waar we ons helemaal in hebben laten meevoeren.
Tijdens dit proces haakte Saskia de Valk ook aan.
En zo ontstond het idee een plek te creëren waar je tot bezinning kan komen. Waar je het ongemak van deze tijd onder ogen kan komen, iets dat licht doorlaat, een tere vorm van schoonheid. We wisten niet precies hoe en wat precies exact, maar onderling deelden we het vertrouwen dat we het gaandeweg zouden kunnen tegenkomen.
Van By Mölle kregen we een prachtige stapel ‘left-over-linnen’ waar we de hele tent en alles wat nodig was voor de expositie van hebben kunnen vervaardigen. Eindeloos hebben we dit linnen door onze handen laten gaan. Sommige delen verfden we met natuurlijke verfstoffen en andere ‘patchworkten’ we aan elkaar.
Op 12 oktober 2024 werd de tuin van soelaas geopend in de binnentuin van de Katoendrukkerij in Amersfoort. Na een drukbezochte expositieweek staat de tuin in ruststand. Ons werk is echter niet opgehouden. Op deze site houden we je op de hoogte over onze ontwikkelingen en het werk dat daar uit voortkomt. Zo hebben we een serie wandkleden gemaakt en een collectie Soelaasjes.
Deze Soelaasjes zijn ontstaan in de aanloop van de expositie, toen we overliepen van creatievreugde en iets wilde maken voor de bezoekers van onze tuin, als aandenken voor het gevoel dat we wilden overbrengen.
We bezochten een edelsmid die ons zijn werkplaats beschikbaar stelde, drukten een serie etsjes bij het Stadatelier en brachten vele ochtenden door bij Kleistad.
Er kwam een hele serie handgemaakte kleinoden uit voort, stuk voor stuk verschillend, met liefde en aandacht gemaakt. En omdat het zo leuk was, zijn we daarmee doorgegaan.
Uit onze tuin is iets moois ontstaan dat we graag in leven houden. We staan open om te praten over samenwerkingen of bijeenkomsten die vanuit stilte, saamhorigheid of schoonheid zijn ontstaan. Aarzel niet om contact met ons op te nemen als u een idee met ons wil delen.
Onze zoektocht in de tuin van soelaas gaat over wat er nodig is om terug te vinden van wat er zo makkelijk verloren dreigt te gaan en waar het ons om te doen is: betrokken en aanwezig zijn.
Een samenwerking met ontwerper en onderzoeker Mariëlle Schuurman en Atelier Saskia de Valk
We gaven ons op voor The Linen Project van Crafts Council Nederland. Het idee was dat je zelf een vierkante meter vlas zou zaaien, waarna je het na de bloei van de plant, het oogsten, roten, repelen zwingelen, hekelen, spinnen en al die andere ambachtelijke processen je eigen linnen lapje zou kunnen weven, ter grootte van een servet. Dat we nu zelf linnen zouden gaan verbouwen, bracht meteen zoveel goeie zin en inspiratie, en toen moest het vlas nog groeien. Op zoek naar een plek om te zaaien haakte Marielle Schuurman aan. Op een waaierige dag in april zaaiden we drie kleine akkertjes naast elkaar.
En in dezelfde beweging met de vlaszaadjes kwamen onze ideeën op. Ze groeiden uit tot een geheel eigen plek in ons hart, en die plek werd een tuin. Een tuin die stukje bij beetje ontstond en die met ons meegroeide, een proces waar we ons helemaal in hebben laten meevoeren.
Tijdens dit proces haakte Saskia de Valk ook aan.
En zo ontstond het idee een plek te creëren waar je tot bezinning kan komen. Waar je het ongemak van deze tijd onder ogen kan komen, iets dat licht doorlaat, een tere vorm van schoonheid. We wisten niet precies hoe en wat precies exact, maar onderling deelden we het vertrouwen dat we het gaandeweg zouden kunnen tegenkomen.
Van By Mölle kregen we een prachtige stapel ‘left-over-linnen’ waar we de hele tent en alles wat nodig was voor de expositie van hebben kunnen vervaardigen. Eindeloos hebben we dit linnen door onze handen laten gaan. Sommige delen verfden we met natuurlijke verfstoffen en andere ‘patchworkten’ we aan elkaar.
Op 12 oktober 2024 werd de tuin van soelaas geopend in de binnentuin van de Katoendrukkerij in Amersfoort. Na een drukbezochte expositieweek staat de tuin in ruststand. Ons werk is echter niet opgehouden. Op deze site houden we je op de hoogte over onze ontwikkelingen en het werk dat daar uit voortkomt. Zo hebben we een serie wandkleden gemaakt en een collectie Soelaasjes.
Deze Soelaasjes zijn ontstaan in de aanloop van de expositie, toen we overliepen van creatievreugde en iets wilde maken voor de bezoekers van onze tuin, als aandenken voor het gevoel dat we wilden overbrengen.
We bezochten een edelsmid die ons zijn werkplaats beschikbaar stelde, drukten een serie etsjes bij het Stadatelier en brachten vele ochtenden door bij Kleistad.
Er kwam een hele serie handgemaakte kleinoden uit voort, stuk voor stuk verschillend, met liefde en aandacht gemaakt. En omdat het zo leuk was, zijn we daarmee doorgegaan.
Uit onze tuin is iets moois ontstaan dat we graag in leven houden. We staan open om te praten over samenwerkingen of bijeenkomsten die vanuit stilte, saamhorigheid of schoonheid zijn ontstaan. Aarzel niet om contact met ons op te nemen als u een idee met ons wil delen.
Onze zoektocht in de tuin van soelaas gaat over wat er nodig is om terug te vinden van wat er zo makkelijk verloren dreigt te gaan en waar het ons om te doen is: betrokken en aanwezig zijn.
2023 / troost
De tuin van soelaas is begonnen eind 2023 toen we door de Katoendrukkerij gevraagd werden om iets te maken in de Elleboogkerk in Amersfoort.
Vanwege de onrust op het wereldtoneel kregen we de behoefte iets troostrijks te maken.
We zochten we naar een uitdrukkingsvorm waarvan het maakproces van betekenis is in datgene wat we tot uitdrukking willen brengen. Onze keuze viel op quilt en applicatie, omdat het uitvoeren van handwerk op symbolische wijze verbinding in gang zet. Je zet kleine steekjes waarmee je letterlijk iets samenbrengt. Handwerk werkt vertragend, en vertraging is de voedingsbodem waarin nuance ontstaat. Alle gedachten en emoties die wij als makers /toeschouwers van deze tijd hebben, alle indrukken, tranen, overrompeling gaan door onze handen, waarna het samenhang en troost verbeeldt.
Onze Vredesduif deed een beroep op stilte, op vertraging, zodat we ons weer gewaar kunnen worden van wat we met elkaar delen: onze menselijkheid.
In het werk komen vorm en beeld samen: het beeld van de duif als symbool voor vrede en eenheid is wit, bijna transparant, ogenschijnlijk fragiel hangt het zwevend en in fragmenten boven het publiek. Een vluchtig beeld, maar daarin schuilt haar zeggingskracht. De witte vaandels bewegen zachtjes mee in de luchtstroom.
De duif is niet langer vleugellam, maar komt in de gedaante van een engel, met witte en breed uitgeslagen vleugels, die zich lijken te willen ontfermen over haar publiek.
In juni 2024 hield de Vredesduif een wake in de Johanneskerk in Amersfoort tijdens de Nacht van de Vluchteling.
